Zniesienie współwłasności nieruchomości

UMOWA O ZNIESIENIE WSPÓŁWŁASNOŚCI

Zgodnie z art. 195 kodeksu cywilnego współwłasność jest to sytuacja kiedy własność tej samej rzeczy, np. nieruchomości, przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W przypadku spółdzielczych praw do lokali lub prawa użytkowania wieczystego mówimy nie o współwłasności, lecz o wspólności tych praw. Niepodzielność wspólnego prawa, to sytuacja gdy rzecz wspólna nie jest podzielona fizycznie i żadnemu ze współwłaścicieli nie przysługuje wyłączne prawo do części rzeczy.

Wręcz odwrotnie, każdy ze współwłaścicieli ma prawo do całości rzeczy, obojętnie od wysokości posiadanego przez siebie udziału we współwłasności. Ustawodawca dopuszcza możliwość zniesienia współwłasności w każdym czasie, przyznając jednocześnie każdemu współwłaścicielowi roszczenie o zniesienie współwłasności, które nie ulega przedawnieniu. Zniesienie współwłasności może nastąpić w drodze umowy albo w drodze postępowania przed sądem.

W przepisach kodeksu cywilnego zostały wskazane i uregulowane trzy możliwości zniesienia współwłasności, to jest: podział rzeczy wspólnej, przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli (ze spłatą pozostałych lub bez takich spłat) albo sprzedaż rzeczy wspólnej i podział ceny uzyskanej ze sprzedaży. Zasada swobody umów, przy umownym zniesieniu współwłasności, pozwala współwłaścicielom swobodnie korzystać ze wskazanych powyżej sposobów zniesienia współwłasności, pozwala modyfikować je lub posługiwać się innymi środkami służącymi likwidacji stosunku współwłasności.

Czynności dotyczące nieruchomości, spółdzielczych własnościowych praw do lokali oraz prawa użytkowania wieczystego wymagają zachowania formy aktu notarialnego.